ထေလာ့ျမန္မာ ၊ အုိျမန္မာတုိ ့
တုိ ့ရြာတုိ ့ေျမ ၊တို ့ရြာေျမ၀ယ္
ေစတီစပါး မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း ၊ တမဲြမဲြႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ယာစကားမ်ိဳး တညိွဳးညိွဳးႏွင့္
ပုထုိးျမင့္ေမာင္း ၊ ေက်ာင္းၾကိဳေက်ာင္းၾကား
လွည့္လည္သြားလွ်က္
မစားေလ့ရ ၊၀မ္းမရ၀၍
ဆြမ္းမွ်မတင္နိဳင္ ရွိမည္နည္း ။
ထေလာ့ျမန္မာ အုိျမန္မာတုိ ့
တုိ ့ရြာတုိ ့ေျပ ၊တုိ ့ရြာေျမ၀ယ္
ေရခ်ိဳေသာက္ရန္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီးႏွံခ်ိဳပ်ား ၊မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း တမဲြမဲြႏွင့္
ဆရာကာသာ ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ျမင္သာျမင္၍ ၊မစားရ၍
ေတာကျပိတၱာ ျဖစ္မည္တည္း။
ထေလာ့ျမန္မာ ၊ ျမန္မာထေလာ့
အားမေပ်ာ ့ႏွင့္ ၊ မေလွ်ာ ့လုံ ့လ
သူကစ၍ ၊ ငါကအားလုံး
လက္ရုံးမ်ားေျမာင္ ၊ ညဏ္ျမားေျမာင္ႏွင့္
စြမ္းေဆာင္ၾကေလ ၊ ေဆာင္ၾကေလေလာ့
ဤေျမဤရြာ ၊ ဘယ္သူရြာလဲ
ဤယာစပါး ၊ ဘယ္သူ ့စပါးလဲ
ထားေလာ့တာ၀န္ ၊ပြန္ေလာ့လုပ္ငန္း
ညဏ္ေရွ ့ပနး္၍
တ၀န္းတစ္စိတ္ ညီေစတတည္း ။
No comments:
Post a Comment